Indie – czemu święte krowy są święte?

W Indiach krowy żyją wśród ludzi. Nawet w dużych miastach, jak Mumbai czy Delhi, chodzą one po chodnikach, kryją się w cieniu samochodów, leżą na ulicach. Czasami zaglądają do sklepików, skubią warzywa na straganach, włażą na schody budynków. Są nieodłącznym elementem krajobrazu.

Widok krowy na środku drogi jest w Indiach standardem. Co ciekawe, nikt nigdy nie próbuje jej przepędzić. Jeśli ma ochotę stanąć na środku ronda lub skrzyżowania, to widać tam jest jej miejsce! Poza miastami krowy chodzą samopas po drodze, zupełnie jakby nie miały właścicieli. Są dosłownie wszędzie…

W Indiach jest wiele bawołów i byków, i wszystkie żyją wśród ludzi, jednak za święte uznawane są tylko krowy dające mleko (umaszczone na biało i kremowo). Religia hinduistyczna zakazuje zabijania i spożywania bydła domowego – zdecydowana większość hinduistów tego przestrzega. Nie ma jednak jednolitego prawa, które obowiązywałyby w całych Indiach. Z 450-ciu kast, które oficjalnie istnieją w Indiach, tylko 117 ma zezwolenie na spożywanie wołowiny. Stare i schorowane krowy chowane są i karmione aż do ich śmierci. W Indiach funkcjonują również specjalne schroniska dla krów – w latach 80. było ich ok. 3 tys.! Według Hinduistów zabicie krowy pociąga za sobą okrutne konsekwencje karmiczne – ten, kto skrzywdził zwierzę, w kolejnym wcieleniu zostanie przez nie pożarty.

Czemu święte krowy są święte?

Jedną ze staroindyjskich bogiń jest Prythiwi. Hinduiści uważają ją za matkę wszystkich żywych istot – ludzi, zwierząt i roślin. Jej postać pojawia się również jako Djawaprythiwi – połączenie nieba z ziemią. Według legendy deszcz spadający na ziemię, jako nasienie Diwa, zapłodnił Prythiwi. W ten właśnie sposób stała się matką całego życia na ziemi. Imię Prythiwi może oznaczać również „naturę”. Jest symbolem macierzyństwa, nadziei i hojności (daje nasiona i owoce), jak również odporności i cierpliwości (jako ta, która znosi rany zadawane przez rolników przy orce). Jako matka ziemia odpłaca się rolnikom plonami – jest wzorem uprzejmości, łagodności, opiekuńczości i cierpliwości. Symbolami Prythiwi są: świeżo zaorana ziemia i mleczna krowa.

W wisznuizmie (jednej z najważniejszych religii hinduistycznych) pojawia się również ciekawe wierzenie. Według jednej z legend sam Kryszna (Najwyższy Bóg w Hinduizmie, jedna z inkarnacji Wisznu), dorastał w rodzinie pasterzy bydła. Ma również przydomek – bala-gopala, czyli dziecko, które chroni krowy. Na malowidłach przedstawiany jest często jako pasterz z pasącą się u boku krową.

W jednej ze swoich wypowiedzi Gandhi głosił: „Ochrona krów to dar hinduizmu dla świata. Hinduizm będzie żył tak długo, dopóki będą żyć hinduiści chroniący krowy.” Święte pisma hinduizmu traktują krowy jako niezwykle ważne zwierzęta, święte i nietykalne, podtrzymujące życie zarówno w świecie zwierzęcym jak i ludzkim. W wierzeniach hinduistycznych byk o nazwie Nandi zawsze towarzyszy bogu o imieniu Śiwa, a jak pisałam powyżej – dojna krowa jest ucieleśnieniem bogini Prythiwi. I tak, na przestrzeni stuleci, bydło stało się nieodłącznym elementem Indyjskiej wiary, życia, codzienności.