Flores

Flores zaskakuje. Przede wszystkim – dzikością przyrody. Turyści rzadko zapuszczają się w głąb wyspy, nie ma tu więc żadnej infrastruktury i natura jest wciąż ‘dziewicza’. Dodatkowo – zaskakują Indonezyjczycy, a konkretnie ich żywiołowe i przyjazne reakcje na Europejczyków. Już dawno nasza obecność nie budziła takiego zainteresowania wśród rdzennych mieszkańców, jak na tej wyspie.

Okolice Labuan Bajo, portowego miasteczka na Flores (i chyba jedynej znajdującej się tu turystycznej miejscowości), najłatwiej zwiedzić wypożyczając skuter. Dla mieszkańców wyspy Europejczyk na skuterze to niecodzienny widok – na szczęście ich reakcje są bardzo pozytywne. Dorośli uśmiechają się i machają, a dzieci – one wprost szaleją!Popisują się, krzyczą hello mister i cieszą się nieziemsko, gdy mogą przybić komuś piątkę.Przejażdżka skuterem pozwala na zapuszczenie się w mniej uczęszczane miejsca na wyspie. Zaledwie w zasięgu kilkudziesięciu kilometrów od Labuan Bajo rozpościerają się fantastyczne widoki i egzotyczna roślinność – pod tym względem wyspa Flores dorównuje zarówno Bali, jak i Lombok. Można tu podziwiać m.in. rozłożyste drzewa o dwukolorowych (zielonych i prawie białych) liściach,różnorodne palmy,oraz Kapok tree, czyli wysokie drzewa o strąkach, w których nasiona ukryte są w puchu wyglądającym jak… wełna:Panuje tu prawdziwie lokalny klimat – szutrowe drogi, gdzieniegdzie małe domki i uprawne poletka.Przejeżdżając przez okoliczne wioski można podejrzeć zwyczaje mieszkańców,a nawet zostać zaproszonym do szefa wioski na herbatę!Im wyżej droga prowadzi w góry, tym bardziej przyroda robi się bujna i zielona.Niespełna półtorej godziny od Labuan Bajo znajduje się jedno z najciekawszych miejsc na wyspie. Cunca Wulang Canyon to malowniczy kanion położony w otoczeniu lasu deszczowego. Pomimo, że prawie godzinny trekking do tutejszego wodospadu jest mało wymagający, na teren parku można wejść tylko z przewodnikiem.Ostatni fragment trasy trekkingu prowadzi wzdłuż rzeki – komary tu tną niemiłosiernie, ale widoki są bardzo urokliwe:A kanion… no cóż, żadne zdjęcie nie jest w stanie oddać tego widoku:Do wodospadu nie ma bezpośredniego dojścia z brzegu – z bliska zobaczą go tylko odważni, ponieważ trzeba do niego dopłynąć. Do wody można zejść po skałkach, lub skoczyć z ponad ośmiometrowej ściany. Rysiek i Robert nie odmówili sobie tej adrenaliny:Jeśli chcecie obejrzeć kanion od drugiej strony, potrzebujecie jeszcze 10 minut – podejście jest jednak strome, a pod stopami kryją się gniazda wielkich pająków:Jeśli zdecydujecie się pojechać skuterem bardziej w głąb Flores, dotrzecie do ukrytego w górach wielkiego jeziora. Warto tu przyjechać, bo Sano Nggoang Crater Lake jest miejscem, w którym dzieje się magia. To jedno z najgłębszych na świecie jezior powstałych w wygasłych kraterach wulkanicznych –  jego dno jest na głębokości ponad 500 metrów.Jest tu bardzo malowniczo – wokół gęsty las i świergot dziesiątek ptaków, a poza tym błogi spokój. Woda mieni się zielonkawo, w tle wznoszą się góry.Kiedy słońce wychodzi zza chmur dzieje się coś niesamowitego – widziane od góry jezioro zmienia kolor! W promieniach słońca woda staje się jaskrawo zielona. Tak intensywna barwa wydaje się aż nienaturalna, jak rozpuszczona farba!  Jednak woda jest czyściutka… Cóż, magia.Praktyczne wskazówki:

• Koszt wynajmu skutera na Flores to 70 000 IDR za dobę.
• Paliwo możecie kupić przy drodze (tak, to te butelki po oleju), jednak jest droższe niż na stacjach benzynowych.

A tak wygląda kasa przy dystrybutorze:

• Na wyprawę skuterem zabierzcie ze sobą coś do jedzenia – w okolicach nie ma żadnych restauracji.
• Z Labuan Bajo warto wyruszyć wcześnie rano – wtedy jest spora szansa, że będziecie jedynymi turystami w okolicy.
• Na trekking do Cunca Wulang Canyon załóżcie wygodne, sportowe buty.
• Jak dotrzeć do kanionu? Trasa z Labuan Bajo przez niecałą godzinę wiedzie główną drogą w głąb wyspy. Po 26 km trzeba skręcić w lewo, w dół w kierunku Wersawe Village. Z wioski (o tak swojskiej dla Polaków nazwie) do parku jest już tylko kilka kilometrów. Droga jest w niezłym stanie, niedawno została wybrukowana. Z daleka widać ticket office:

• Wstęp na teren parku kosztuje 150 000 IDR od osoby.
• Pamiętajcie, żeby nie skakać do kanionu pod koniec pory suchej. Przed skokiem zapytajcie przewodnika o bezpieczne miejsce, a najlepiej sami sprawdźcie głębokość wody.
• Jak dotrzeć do Sano Nggoang Crater? Po 35 km od Labuan Bajo należy skręcić w prawo w leśną drogę – są tu potworne dziury i wertepy, spodziewajcie się, że bardzo was wytrząsie.

Po kolejnych kilkunastu kilometrach dotrzecie do linii brzegowej jeziora. Nam pomogła nawigacja GPS, ale droga jest prosta i nikt nie powinien się na niej zgubić.