Trekking w Nepalu

Wszystkim, którzy myślą o podróży do Nepalu, gorąco polecamy wyprawę w Himalaje. Oczywiście nie chodzi nam o zdobywanie ośmio-tysięczników! Nepalskie góry mają do zaoferowania wiele szlaków przystępnych nawet dla osób, które wcześniej niewiele chodziły po górach.

Jedną z takich tras jest Poon Hill Trek – pomimo, że momentami wymagający, nadaje się nawet dla rodzin z dziećmi. O tym, jak wygląda taka wędrówka, przeczytacie we wpisie:

Poon Hill Trekking – część pierwsza

Na trekking po niższych partiach Himalajów warto się przygotować. I nie chodzi nam tylko o kondycję – ważna jest pora roku, na którą planujecie wyjazd, dokumenty niezbędne do trekkingu czy rzeczy, jakie warto spakować na wyjazd. Poniżej znajdziecie wskazówki, które mogą ułatwić Wam przygotowanie się do drogi.

KIEDY JECHAĆ:

Są dwie pory roku, które zdają się być idealne na trekking w Nepalu:

• Marzec

Wiosną w górach kwitną rododendrony, a widok tych ogromnych, obsypanych kwiatami drzew na tle ośnieżonych szczytów Himalajów jest po postu piękny. W marcu jest też znacznie cieplej niż zimą, słońce grzeje i trekking jest przyjemny.

W drugiej połowie kwietnia i w maju pora sucha powoli zaczyna mieszać się z porą deszczową. Jest cieplej i przyjemniej, ale momentami bywa mokro. W dodatku w górach pojawiają się…pijawki! W lasach jest ich pełno na ścieżkach (po butach wchodzą na nogi), a w bardziej wilgotnych zagajnikach potrafią spadać na przechodniów z drzew!

Od końca czerwca do końca sierpnia w Nepalu trwa letni monsun. Na głowę pada deszcz, a na ramiona masowo spadają pijawki. Góry skryte są za chmurami, a zabłocone i zalane trasy nie nadają się do trekkingu

• Wrzesień

To idealna pora. Jesienią w Nepalu jest najbardziej przejrzyste powietrze – chmury nie zasłaniają gór i widać najwięcej szczytów. Jest nadal ciepło!

Podobnie jest w październiku i listopadzie – coraz lepsza widoczność, choć i coraz chłodniej.

W grudniu, styczniu i lutym jest bardzo zimno. Poniżej na zdjęciu pogoda w marcu:

DOKUMENTY:

Dokumenty niezbędne do trekkingu załatwia się już w Nepalu, najwygodniej w Kathmandu. Udajcie się do oficjalnego biura turystycznego – znajduje się ono w okolicach ulicy Durbar Marg, za starym dworcem autobusowym Ratna.

Adres:

Nepal Tourism Board, Tourist Service Center, Bhrikuti Mandap, Kathmandu, Nepal

Biuro jest otwarte codziennie w godzinach 09:00 – 16:00. Taksówka z Thamelu nie będzie kosztowała więcej niż 200 NPR.

Poproście tam o:

TIMS – Trekkers’ Information Management Systems to dokument poświadczający obowiązkowy wpis do bazy danych osób wyruszających na trekking. Kosztuje1600Rs (płatne wyłączenie w rupiach nepalskich)

oraz (jeśli planujecie tam trekking):

ACAP – to bilet wstępu na szlaki w rejonie Annapurny. Bilet jednokrotnego wejścia, ważny przez 30 dni. Kosztuje 2000Rs (płatne wyłączenie w rupiach nepalskich).

Oba dokumenty dostępne są od ręki, po uiszczeniu należytych opłat. Na każdą jest osobny formularz, a wypełnienie obu i załatwienie formalności trwa około 30min. Potrzebne są 4 zdjęcia paszportowe, po dwa do każdego dokumentu – bez problemu możecie je zrobić w Kathmandu.

CENY:

Waluta Nepalu to rupia nepalska [NPR]:

100 NPR = około 3.60 PLN

Ceny w górach są dość specyficzne. Za nocleg można zapłacić naprawdę bardzo mało, podczas gdy za posiłek – naprawdę dużo. Właściciele guesthous’ów (zwanych też tea house) zarabiają na kolacjach i śniadaniach – jedzenie jest drogie, a śpi się za grosze. Przykładowe ceny:

Nocleg w Ulleri to 300 NPR, a więc około 11zł. Nocleg w Tadapani w hoteliku z widokiem na góry za pokój płacimy 400 NPR, a bez widoku 200 NPR.
Posiłki w górach (cena za jedną porcję):

vege + egg noodles – 320 NPR

banana puncake – 200 NPR

czarna herbata – 190 NPR

masala czaj – cena waha się od 90 do 230 NPR

Pamiętajcie, że w wielu guesthous’ach w górach należy zamawiać posiłki do godziny 17, mówiąc, o której będzie się miało ochotę zjeść. Również śniadania zamawiane są wieczorem na konkretną, poranną godzinę.

HOSTELE:

Wzdłuż szlaków Poon Hill Trek jest wiele małych wiosek – średnio co 1,5 / 2,5 godziny drogi. W każdej wiosce jest co najmniej kilka małych guesthous’ów i nie trudno o wolny pokój. Wśród domków wszystkie niebieskie to właśnie hoteliki:

Pokoje są bardzo skromnie urządzone – na ogół znajduje się w nich twarde łóżko…i tyle. Jednak największym minusem jest panująca wewnątrz temperatura. Budynki są dość stare, ściany cienkie i wręcz dziurawe, okna nieuszczelniane. W pokoju potrafi wiać! W nocy robi się naprawdę zimno. Uratują was ciepłe skarpety i gruby dres – śpiwór to też niegłupi pomysł.

W większych wioskach guesthous’y otoczone są przez kramiki z pamiątkami. Radzimy jednak nie robić tam zakupów – za identyczne, oryginalne nepalskie produkty, zapłacicie znacznie mniej w Pokharze i Kathmandu.

TRASY:

Trasy są w Nepalu dość dobrze oznaczone i nie musicie się martwic o znalezienie drogi do kolejnej wioski. Oczywiście zawsze dobrze mieć ze sobą mapę i kompas. W wielu wioskach są też zawieszone duże mapy :

Część osób wynajmuje przewodnika – kosztuje to około 25 dolarów na dzień. Dzięki temu nie tylko nie będziecie martwić się o trasę, ale też poznacie wiele ciekawostek o przyrodzie i otaczających was górach. Jeśli jednak wasz wyjazd ma być taki jak nasz, lowcost’owy i samodzielny, to nie martwcie się – ten wydatek można pominąć.

BAGAŻ:

Wybierając się na trekking możecie zadecydować, czy sami będziecie nosić swój duży plecak, czy zatrudnicie portera.

Porterzy zarzucają sobie plecaki jak wielkie tobołki na plecy, a przewiązane pasy zahaczają sobie o głowę. Tak nosi się ciężary w Nepalu – na plecach i na głowie jednocześnie.  Mimo obciążenia, porterzy wchodzą na szczyty dużo szybciej niż turyści, dlatego taka wędrówka rzadko odbywa się ramię w ramię. Najczęściej codziennie ustalana jest trasa i miejsce spotkań, w których porterzy czekają na właścicieli plecaków, żeby wspólnie zjeść i podziwiać widoki. Koszt wynajęcia portera na jeden dzień to 15-20$. W cenie, poza pomocą w dźwiganiu plecaka, są również wskazówki i porady, jakich udzielają ci znawcy gór, np. dotyczące tego, w którym hostelu spać i co zamówić do jedzenia.Dużo większą satysfakcję przynosi pokonanie kilkuset metrów w górę z własnym dobytkiem na plecach! Jeśli jedziecie w minimum dwie osoby, możecie skorzystać z naszego, jak się okazało bardzo wygodnego pomysłu: mieliśmy dwa duże plecaki i dwa podręczne, też mocno pakowne. W jeden duży plecak przepakowaliśmy rzeczy zbędne na trekkingu (np cienkie ubrania do Indii) i razem z jednym podręcznym zostawiliśmy go (zresztą za damo) w hostelu w Pokharze.  Podczas wspinaczki mieliśmy więc tylko dwa plecaki, z czego jeden był zdecydowanie lżejszy – można się zmieniać przy noszeniu.

CO SPAKOWAĆ:

Z jednej strony warto wziąć jak najmniej rzeczy – po co dużo dźwigać? Jeśli zużyjecie wszystkie czyste ubrania podczas trekkingu, to zaraz po zejściu z gór możecie zamówić pranie (np w Pokarze ok 5zł za 1kg). Z drugiej strony warto mieć wszystko, co niezbędne! Poniżej nasza lista – sprawdziła się. Pamiętajcie, że w górach wygodnie jest ubierać się na cebulkę. Temperatura potrafi zmieniać się dość gwałtownie i dobrze jest móc szybko rozpiąć bluzę lub coś założyć.